Los sardynkos. (Bus do Zawoi.)

Jak to było? "Żadne inne boczniaki tyle nie przeszły"? (4 paczki! 3 dni je nosiłem!)

Żeby nie było, że mnie nie było.

Oficjalna nazwa eventu na facebooku nosiła nazwę "Gdzie by tu wypić grzańca", ale jak widać pozwalaliśmy sobie na drobne dewiacje.

(*) - tak będę oznaczał nie moje zdjęcia (to akurat robiła Asia)

(*)

(Szkolenie GOPRowców podobno?)

Jak to szło? Okno pogodowe? Atak szczytowy? Bo już nie pamiętam jakich profesjonalnych terminów miałem używać w tej relacji ;)

(*)

(*)

Okno pogodowe się nam kończy, więc tego no, trzeba się spieszyć i wracać do basecampu.

Spotkaliśmy też paru innych szczytujących. (Choć jak na Babią w weekend to całkiem mało.)

Zły kadr!

Dobry kadr!

Sławek wziął raki i czekan, ale rakiet już nie ;)

(*)

(*)

(*)

Pamiętna licytacja stuptutów ;) Wygrała Asia.

(*)

(*)

(*)

(*)

(*)

(*) A ten kawał mięsa poszedł za 7 stów :)

(*)

Próbowałem usunąć. No ale nie mogłem. No nie mogłem. BTW, czapka podobno jest do wzięcia :)

(*)

(*)

(*)

(*)

(*) PS. Moim zdaniem nasza Monika dużo lepiej prowadziła licytację na Krawców Wierchu te 2 lata temu, niż ten pan tutaj ;)

BTW - ogólnie w Markowych nazbierali 10000zł. :)

Jak w wojsku prawie. ;)

Czy ktoś doceni moje poświęcenie? Wpadłem w zaspę po pas, żeby to zdjęcie zrobić!

(*)

Tak - dla odmiany - wyglądał szlak PRZED nami.

Intuicja mówiła, że tu też będzie po pas...

A tak wyglądały miny ekipy za mną ;) Wyczuwalne lekkie powątpiewanie? ;)

Ostatecznie faktycznie musieliśmy trochę dzisiejszą trasę zmodyfikować (następnym razem trzeba będzie w rakiety się zaopatrzyć).

(*) I ooo to chodzi! :)

Lasek! Uwielbiam to samotne światło z werandy, które pojawia się po 30 minutach włażenia pod górę przez las. Nowy gospodarz też jest świetny (nadal nie pamiętam, gdzie go wcześniej poznałem).

I jeszcze szybkie zaliczenie szczytu nad Laskiem...

Czytamy przepis na "babkę bananową" (ten z kontenerami mleka i twardym bananem).

(*) Myślałem, że wszyscy to będą znać, a znałem chyba tylko ja... Nie wiem co ten fakt o mnie mówi... ;>

Nasza noclegownia.

W końcu pozbyliśmy się wszystkich tych warzyw i puszek pomidorów ;)

(Ale nie, boczniaków nie! Boczniaki mają jeszcze dobrych parę kilometrów przed sobą.)

Lasek o poranku nie wygląda już aż tak klimatycznie. (Wieczorem jest tam dużo lepsze światło.)

No i czas zacząć przygotowania do kolejnej sesji telepania się na przełaj.

(*)

Jak na przełaj, to na przełaj.

Oj jaki straaaaszny ten kuń. :)

Szczyt to szczyt. Zdjęcie zrobić trzeba.

Nocleg u Wieśka.

Parmezan (który z resztą też nosiliśmy całe 3 dni).

No i boczniaki! Nareszcie!

MMMmmmm....

MMMmmm 2.......

MMGGrhrhrhrggmmm!!

A teraz wyciąg z kolekcji zwierzaków Wieśka...

Ten to złodziej, chyba nie ma imienia.

Ale ten tu nazywa się Ambroży.

A tu Luna. (Był też prezes, ale do prezesa lepiej nie podchodź.)

No daa bułkie.

Bułkie...?

Widoczek z Suchej Beskidzkiej na zakończenie wycieczki.