Wejście (o dziwo, to jedno było położone horyzontalnie), ukryte gdzieś na olsztyńskich Brzezinach.

To już w środku. Sam początek tunelu, więc wydaje sie jasno. Wcale nie było jasno.

Ja o nietoperzach nie wiedziałem w tym momencie nic. Pozostałych troje znawców wynajdowało je w miejscach do których ja nie pomyślałbym nawet żeby zajrzeć.

To jest miejsce, w które zagląda Kaśka na poprzednim zdjęciu.

Wydaje się jasno? Tylko dlatego, że zdjęcie naświetlane było pół minuty przy wysokim ISO. No i wciąż byliśmy bardzo blisko wejścia.

Wody - jak widać - dość sporawo. Roztopy robią swoje. Moje kalosze nie dały rady :-/ Cały nogi mokre.

Ja i tunel. Byliśmy chyba ponad 2 godziny, był czas na eksperymenty. ;)

Co jakiś czas pojawia się wyjście "awaryjne".

Czy jest coś piękniejszego od mordy nietoperza? ;)

Ciut prześwietlony batman..

Mniej prześwietlony batman.

W tym miejscu ja i Kasia właśnie wyszliśmy (po 2 godzinach). Bartek (na zdjęciu) i Agrawa zostają w tunelu i liczą dalej.