Zdjęcia: kwiecień 2012

Tekst: grudzień 2013

Chiny - Dolina Jiuzhaigou

Tydzień w górach na pograniczu Chin i Tybetu. Dolina Jiuzhaigou, znana z niebieskich jezior i tybetańskich wiosek.

Gdzie? Dolina jest zaznaczona literką "A" na powyższej mapie. Prócz samych okolic doliny Jiuzhaigou odwiedziłem też przejazdem dwa "najbliższe" miasta - Chongqing i Chengdu (być może wrzucę je kiedyś w jakimś oddzielnym albumie).

Po co? Chiny to był taki "szybki skok w bok". Nie miałem dużo czasu, a poznana w Tajlandii Livia (niestety jej oryginalnego, chińskiego imienia nie byłem w stanie zapamiętać!) zareklamowała mi ten konkretny zakątek Chin właśnie. Ceny lotów z Bangkoku do Chongqing okazały się być akceptowalne (jakieś 500 czy 700zł?), więc - czemu nie?

Z kim? Parę dni przed odlotem okazało się nawet, że Livia zgodziła się mi towarzyszyć, mimo że "urlop" się jej w zasadzie skończył. Swoją drogą, ciekawe czy dałbym bez niej radę, byłoby duużo rozmów "na migi" :)

Kiedy? To było wczesne przedwiośnie (2012). Krótko mówiąc, pogoda trafiła się dość średnia, siąpiło, mało słońca, itp. Byłem krótko, niecałe 2 tygodnie. Potem wróciłem do Tajlandii, skąd miałem samolot dalej, do Polski.

Tybet? Technicznie nie przekroczyłem granic Tybetu. Ale granice były bardzo blisko i większosć mieszkańców tych okolic to podobno Tybatańczycy. Dla mnie wystarczyło, poczułem się jakbym był w Tybecie :)

Jest dobrze, przetłumaczyli "continue" i "cancel"!

A tu przetłumaczyli nawet cyferki, więc już praktycznie wszystko rozumiałem, nie.

Livia, mój językowy wybawiciel.

A to już Jiuzhaigou.

"Jiuzhaigou" znaczy z grubsza "dolina dziewięciu wiosek" (od tybatańskich wiosek leżących wzdłuż niej).

Trafiliśmy tu w mało fajnej porze roku, ale turystów było i tak zatrważająco dużo (starałem się, żeby ich nie było na zdjęciach).

Teren doliny jest zamknięty, wejście jest słono płatne (rzędu 80zł za dzień, z tego co pamiętam), a z miejsca do miejsca podróżuje się podstawianymi co chwilę autobusami.

Parę lat w Polsce szukałem dudka, a tu niespodzianka - trafił mi się w Chinach :-P

"Modlitwy" walały się w każdym kącie.

Takich przeszkód było dużo. Większość szlaków była zamknięta. (No i oczywiście chodziliśmy przede wszystkich po takich właśnie.)

W gościnie u Tybańczyków.

Herbatka z masłem mleka jaka (skąd to wiem?). Była fuj, ale dałem radę. :P

Namówiłem Livię na dwa dni zwiedzania okolicznych wiosek tybetańskich. Wioski były kompletnie ignorowane przez innych turystów (wszyscy przyjeżdżają tu zobaczyć Jiuzhaigou).

Młynki modlitewne. Obok "powiewających chorągiewek z modlitwami" druga rzecz, która mi się mega kojarzy z Tybetem.

Aż tak mi się kojarzy, że chciałem zdjęcie ;>

Tutaj chyba jakiś kierowca miał trochę w czubie.

Mnisi. Byli nami zainteresowani być może bardziej niż my nimi nawet.

Swoją drogą nie wiem, czy nie popełniałem właśnie na ich oczach jakiegoś świętokradztwa czy coś. Bo ten młynek to taki niekoniecznie jednoosobowy chyba, nie?